HEM ÖLÜMÜN, HEM DE KORONA VİRÜSÜNÜN HARİKA ÇARESİ (Her Bir Günde Ölme İhtimali, Koronadan Ölme İhtimalinden 22 Kat Fazla Çıkıyor! Bunu Ne Yapacağız?)
15 Nisan 2020 Bu içerik 1.986 kez okundu.
HEM ÖLÜMÜN, HEM DE KORONA VİRÜSÜNÜN HARİKA ÇARESİ
Ecel Gizli Olduğundan Her Bir Günde Ölme İhtimali, Korona Virüs Sebebiyle Ölme İhtimalinden Tam 22 Kat Fazla Çıkıyor! Bunu Ne Yapacağız??
Acaba korona virüsünden ölmek ihtimali ile bugün ölmek ihtimalini karşılaştırmayı hiç düşündünüz mü? Bizce bir düşünün!
LÜTFEN DİKKAT! Hem ölümün, hem de Korona virüsünün harika bir çaresine, yazının sonunda yer verildiği bilgisini sizlere şimdiden müjdelemek isteriz!
Not: Yazıya geçmeden aşağıdaki bilgilendirmeler, bir alt yapı hazırlığı olacaktır. Bu nedenle bir parça uzun bir giriş de olsa, çok faydalı ve önemli olduğundan başa alındı. Bu yazının ele aldığı konunun, bir insan için ne kadar hayatî ve önemli bir mesele ve dava olduğunun anlaşılması çok önemlidir. Çünkü yazıya verilecek önemi ve yazıdan yaralanma düzeyini belirleyecektir..
ÖNEMLİ BİLGİLENDİRMELER:
1- Biz bu yazımızla insanların ölüme çare aramalarının, her şeyden önemli ve öncelikli meseleleri olduğunu ve eğer ölümün bir çaresi varsa, bu çareye karşı ilgisiz kalmalarının akıllıca bir iş olmadığını söylüyoruz....
Bu yazıya muhtelif yerlerde yazılan yorumlar gerçekten ibretlik. Biri “bu ne demek, ölümlerden ölüm mü beğenelim”, diğeri “milyonlarca insan cehennemi yaşayacak” ve bir diğeri “insanları tedbir almaktan soğutmayın” yazmış! Halbuki bu yazının maksadı o kadar açıktır ve 5 yaşındaki bir çocuk bile anlar ki, bu yazı kendi canının kıymetini bilen ve böyle bir virüs karşısında insan olmanın bir gereği olarak korkan ve tedbir alan birini muhatap alır ve der ki:
Kardeşim, nasıl ki bu hastalık için tedbir alıyorsun, o halde bu virüsten 22 kat daha fazla bir ihtimalle seni her gün tehdit eden ve bir gün kesin olarak seni öldürecek ölüm virüsü hakkında da bir tedbir almayı düşünmelisin ve eğer bu ölüm denen hakikatin eğer bir çaresi varsa ve aklın da varsa, elbette bu çareyi kendin için kullanmalı ve o çareye karşı ilgisiz kalmamalısın!
Zaten kendi canının kıymetini bilmeyen ve tedbir almayı dahi düşünemeyen veya virüse karşı gaflet içinde ilgisiz kalan bundan 22 kat daha tehlikeli ölüm hakikatine karşı da elbette lakayd kalır ve elbette bu yazının muhatabı o değildir!
2- "Milyonlarca insan cehennemi yaşayacak" diye saçmalayan ve cehennemden habersiz kişi ise ne cenneti, ne cehennemi bilmiyor. Arkadaşım cehennemi senden öğrenecek değiliz. Biz, bize ölümün harika çaresini sunan ve ebedi hayat reçetesini bize getiren ilahi vahiyden ve peygamberinden öğreniriz cehennemi. Bak o ne diyor. Dinle ve çeki düzen ver kendine ve haddini bil, öyle konuş.
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: Cehennemliklerden dünya ahalisinin en nimetli ve en refahlısı olan kimse kıyamet gününde getirilir ve ateşe bir daldırılışla daldırılır.
Sonra: “Ey Âdemoğlu! Sen hiçbir hayır gördün mü? Sana herhangi bir hayır uğradı mı?” diye sorulur.
O kul: “Hayır, vallahi ya Rab!” der.
Müslim 2807/55, İbni Mace 4321
3- “İnsanları tedbir almaktan soğutmayın” diyenlere ve bir de başka bir yerde “Allah cahilleri kayırmaz. Yüzmeyi bilen ateist kurtulur, bilmeyen Müslüman boğulur. Bana bir şey olmaz deme.” şeklinde paylaşımlara cevabımız:
Bilemiyorum acaba bu en son aktardığımız sözde bunu aktaran kişi güya aklınca inanan insanları tedbir almadıkları için küçük görmek mi istemiş. Biz de hem tedbir aldığımızı, hem de her şeyi Allah'tan bildiğimizi ve nasıl bir bilinç seviyesinde olduğumuzu şu sözlerle ifade ettik. Ondan bize geri ses gelmedi.
Cevabımız: "Doğrudur efendim. Kainattaki tabiat kanunları da ilahî birer kanundur. Onlara da itaat ve isyan olur. Tedbir almak bu ilahî kanunlara uygunluk göstermek demek, onları takdir edenin iradesi doğrultusunda, emrine uymak demektir. Biz kaderin takdirini bilmediğimiz için, elbette zaruret olmadan gereksiz riskleri almamak ve tedbirli davranmak (bu hayat emanetini koruma vazifesinin bir parçası olarak) bizim üzerimize borçtur."
4- Çok önemli bir diğer konu da şudur: Bu yazımızı önemine binaen elinizden geldiği kadar insanlara ulaştırmaya gayret etmeniz sosyal sorumluluk ve manevî mesuliyet açısından önem arz etmektedir.
Bunun ne kadar önemli bir görev niteliğinde olduğunu ve böyle çabalara mani olacak nitelikteki uygunsuz yorumların (bu yazının yayınlandığı bazı yerlerde yapılan yorumları kastediyoruz) ne kadar büyük bir kabahat olduğuna ve böyle yorumlara o ortamlarda şiddetle kızdığımızın sebebine şu misal ile bakınız lütfen.
Sizden yalnızca vicdan ve aklınızı yanınıza alıp aşağıdaki iki misali dikkatlice değerlendirmenizi istiyoruz. İşte buyrun:
Önce yapılanın ne kadar çirkin bir davranış ve ne kadar büyük bir insanlık suçu olduğunu ve hangi sebeple şiddetli hiddet ettiğimizi ve bu yazıyla ifa edilen vazifenin ne kadar önemli bir insanlık meselesi olduğunu iyi idrak etmek gerektir.
Bir düşünün: Bir insanın hayatı söz konusu ve siz bu insanı kurtarmak maksadıyla bir girişimde bulundunuz. Birisi geliyor ve bu teşebbüsünüze mani olmaya çalışıyor veya bu teşebbüsünüzle dalga geçiyor ya da insanların sizin yardımınızdan istifade etmelerinin ve kurtulmalarının önüne geçecek sözler söylüyor. Böyle bir insan hakkında ne düşünür ve hangi ifadelerle onun yaptığı bu çirkin ve insanlık suçu niteliğindeki kabahati ayıplardınız ve onun gibi başkalarının da meydan almasının önüne geçmek ve yapılan yanlışın herkesçe bilinmesi ve ayıplanması için hangi sıfatlarla etiketler ve ifşa ederdiniz? Elbette kamu hukukuna ve insanların yaşama haklarının korunmasına tecavüz eden bu insan hakkında, yapılan davranışı kötü göstermenizin hakkınız olmadığını kimse size söylemezdi, değil mi?
Şimdi bir de bunu düşünün: Yukarıdaki misalde zahmet ve meşakkatlerle dolu, geçici ve fanî bir hayat ve sağlık söz konusu. Belki 10, belki 30-40 sene. Ama hiç bir şartta 50-100 seneden fazla değil. Halbuki bizim meselemizde ise geçici bir dünya hayatının ve sağlığının korunup kurtarılması değil; ölümün çaresinin bulunması ve ölümün öldürülmesiyle milyarlar, trilyonlar seneden fazla ebedî bir hayatın ve kalıcı bir sağlığın ve sonsuz bir gençliğin korunup kurtarılması ve kazanılması söz konusu! Tabi diğer taraftan yine sonsuz sürelerde devamlı ve kalıcı bir azaptan kurtuluş da diğer yönü.
Acaba bir insan için bundan daha hayatî ve önemli bir mesele ve dava olabilir mi?
İşte biz insanların ebedî hayatlarını kurtaracak bir çareyi ciddî olarak insanlara sunuyor ve teklif ediyoruz. Ölümün, peygamberler eliyle getirilen harika çaresiyle ilgilenmelerini sağlamak için, ölümün dehşetli mahiyetini hatırlatarak insanların dikkatlerini çekiyoruz. Bizim bu çabamızda insanların istifadesine mani olmaya çalışan bir insanın yaptığı davranışın veya söylediği sözün, hakikat noktasında ilk misalden milyonlarca kat daha fazla çirkin bir davranış ve insanlık suçu niteliğinde olduğunu ve teşebbüsümüzün ise çok önemli ve hayatî bir insanlık davası bulunduğunu anlamak ve idrak etmek, hiç de zor olmasa gerektir.
ŞİMDİ YAZIMIZA VE ÇOK ÇARPICI TESPİT VE ÇIKARIMLARIMIZA GİRİŞ YAPIYORUZ VE YAZIMIZA GERÇEK ANLAMDA BAŞLIYORUZ:
(Not: Hesaplamalar 45 yaşındaki bir insanın 60 sene yaşayacağı kabul edilerek ve virüsün 90 günlük tablosu üzerinden yapılmıştır. Yapıldığı tarihten bu yana tablo değişmiş olsa da, bu yazının ana mesajı hiç değişmemiş ve sabit kalmıştır!)
45 yaşındaki bir insanın ortalama ömür olan 60 yaşında öleceğini varsayarsak, 15*360=5400 gün ömür olur.
Bu kişinin 5400’de bir ihtimalle her gün ölme ihtimali bulunmaktadır. Yani %0,018
Şimdiye kadar Korona virüse yakalananların sayısı: 150.000
Korona virüsten şimdiye kadar ölenlerin sayısı: 5.833 (Dünya nüfusunun sadece 0,00075’i)
(Yukarıdaki oranı şu an itibariyle hastalığa yakalanma ve ölme ihtimali olarak düşünebiliriz. Yani % 0,075 Fakat tabi bu oran 90 gün için söz konusu olduğu için bunu 90’a bölerek 1 güne düşen oranı buluyoruz: 0,075/90= 0,00083)
Bu tabloya göre her bir günde ölme ihtimali, bu hastalık sebebiyle ölme ihtimalinden tam 22 kat fazla çıkıyor! (0,018/0,00083=22)
Evet, eğer korona virüsten korkuyorsam, bu tablo karşısında gerçekten titremeli ve vasiyetimi hazırlamalıyım demektir!
Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) Direktörü Tedros Adhanom Ghebreyesus, corona virüs nedeniyle meydana gelen ölüm oranının sadece YÜZDE 3.4 olduğunu duyurdu.
Şu anki Dünya Nüfusu: 7.771.485.459
Bu yıl doğanların sayısı: 29.428.822
Bugün doğanların sayısı: 260.217
Bu yılki ölüm sayısı: 12.354.924
Bugün ölenlerin sayısı: 109.245 (Korona virüsten 3 ayda ölenlerin sayısının tam 18,5 katı!)
Hastalığın çıkış tarihi: 20 Aralık 2019
Geçen zaman: Yaklaşık 3 ay, 90 gün
Hastalıktan gün başına ölüm sayısı: 65 kişi (her gün dünyada ölen insan sayısı olan 109.245, bunun tam 1680 katı!)
Allah İnsana Korku Damarını Hayatını Korumak İçin Vermiş, Hayatı Tahrip İçin Değil!
Hayatı Ağır ve Müşkil ve Elîm ve Azab Yapmak İçin Vermemiştir.
Üstad Bediüzzaman Said Nursi'den bizi bu hesaplamayı yapmaya yönlendiren harikulade bir hatıra anlatımı ve müthiş bir mantık kurgusu:
"Nasılki damda bir adamı tehlikeye atmak için, bir dessas adam, o evhamlının nazarında zararlı görünen bir şey'i gösterip, evhamını tahrik edip, kova kova tâ damın kenarına gelir, baş aşağı düşürür, boynu kırılır. Aynen onun gibi; çok ehemmiyetsiz evham ile, çok ehemmiyetli şeyleri feda ettiriyorlar. Hattâ bir sinek beni ısırmasın diyerek, yılanın ağzına girer.
Bir zaman -Allah rahmet etsin- mühim bir zât kayığa binmekten korkuyordu. Onun ile beraber bir akşam vakti, İstanbul'dan köprüye geldik. Kayığa binmek lâzım geldi. Araba yok. Sultan Eyyüb'e gitmeğe mecburuz. Israr ettim.
Dedi: "Korkuyorum, belki batacağız!"
Ona dedim: "Bu Haliç'te tahminen kaç kayık var?"
Dedi: "Belki bin var."
Dedim: "Senede kaç kayık garkolur."
Dedi: "Bir-iki tane, bazı sene de hiç batmaz."
Dedim: "Sene kaç gündür?"
Dedi: "Üçyüzaltmış gündür."
Dedim: "Senin evhamına ilişen ve korkuna dokunan batmak ihtimali, üçyüz altmış bin ihtimalden bir tek ihtimaldir. Böyle bir ihtimalden korkan; insan değil, hayvan da olamaz!"
Hem ona dedim: "Acaba kaç sene yaşamayı tahmin ediyorsun?"
Dedi: "Ben ihtiyarım, belki on sene daha yaşamam ihtimali vardır."
Dedim: "Ecel gizli olduğundan, herbir günde ölmek ihtimali var; öyle ise üçbin altıyüz günde her gün vefatın muhtemel. İşte kayık gibi üçyüzbinden bir ihtimal değil, belki üçbinden bir ihtimal ile bugün ölümün muhtemeldir, titre ve ağla, vasiyet et!" dedim. Aklı başına geldi, titreyerek kayığa bindirdim. Kayık içinde ona dedim: "Cenab-ı Hak havf damarını hayatı korumak için vermiş, hayatı tahrip için değil! Ve hayatı ağır ve müşkil ve elemli ve azab yapmak için vermemiştir. Korku iki, üç, dört ihtimalden bir olsa.. hattâ beş-altı ihtimalden bir olsa, tedbirli bir korku meşru olabilir. Fakat yirmi, otuz, kırk ihtimalden bir ihtimal ile korkmak evhamdır, hayatı azaba çevirir."
İşte ey kardeşlerim! Hasbinalluhu ve nimelvekil ("Allah bize yeter; O ne güzel vekildir." Âl-i İmrân Sûresi, 3:173.) etrafımızda çevrilmiş muhkem bir surdur. Binler ihtimalden bir ihtimalle şu kısa fani hayata küçük bir zarar gelmesi korkusundan, ebedi hayatımıza yüzde yüz, binler zarar verecek bir yola bizi irademizle sevk edemezsiniz."
HEM ÖLÜMÜN, HEM DE KORONA VİRÜSÜNÜN HARİKA ÇARESİ
ÖLÜME VE HAYATA FARKLI BİR IŞIĞIN ALTINDA BAKMAK (“ÖLÜMÜN ÇARESİ” İSİMLİ KİTABIMIZIN GİRİŞ METNİ)
Ölümün çaresini gerçek anlamda keşfetmek ve ölümsüz bir hayatı ve bitmeyen bir mutluluğu kazanmanın yöntemini öğrenmek ister misiniz? O halde sonuna kadar okuyun!
Ölüm ve hayat.. Hangisi daha anlaşılmaz ve sırlarla dolu? Hangisi daha gerçek? Bu satırları okuyan bir kişi bile yüz sene önce bu dünya yüzünde mevcut değildi. Acaba bu yüzden, hayat mı daha önemli ve kıymetlidir? Yine bu satırları okuyan tek bir kişi, yüz sene sonra bu dünya üzerinde dolaşıyor olmayacak. Yoksa bu nedenle ölüm mü daha önemlidir?
NE İSTİYOR BU ÖLÜM BİZDEN?
Hayata hiç uğramamışçasına yok etmek mi istiyor? Yaşam ve varlık nimetini tattıktan sonra, tüm bunlar hiç yaşanmamış gibi, mutlak bir karanlık içine mi davetliyiz hepimiz? Eğer öyleyse ve böyle dehşetli bir son hepimizi bekliyorsa, bu hayatta yaşamayı değerli ve kıymetli kılan tek bir şey gösterebilir misiniz? Hayır, asla gösteremezsiniz. Çünkü madem neticesi güzel olan her şey güzeldir. O halde akıbeti kötü olan her şey de kötü sayılır.
Şayet hayattaki her şeyin neticesi ve akıbeti, çürümek ve yok olmak ise, o halde elbette denilebilir ki: Bu fâni hayatta ne varsa her şey çürüktür ve esassızdır. Göstereceğiniz en anlamlı ve güzel şey, mademki yok olup anlamsızlığa ve çirkinliğe dönüşecek. O halde yaşamda mutlu olmak adına ne tattıysanız, biriktirdiğiniz ne kadar çok güzellik varsa, ne kadar fazla lezzet ve haz alabildiyseniz; bunların tümü, o nispette kötü ve çirkin bir manaya, yani ölüm nedeniyle tamamıyla zıtlarına dönüşecekler demektir.
YAŞAMDA NE KADAR ÇOK ŞEYE SAHİP OLURSANIZ, ÖLÜM NETİCESİNDE O KADAR ÇOK ŞEYİ KAYBEDECEKSİNİZ.
Ölümün güzel ve aydınlık olan gerçek hakikati, sadece ilahî vahyin ışığında görünür ve o ışık olmadan çıplak gözle karanlık görünen o ölüm; mahiyeti bilinmeden önce, her şeyi içine alıp acımasızca öğüten ve dışarı hiç bir şey bırakmayan ve geri dönüşü olmayan bir kara deliktir. Ölümün dıştan görünen karanlık yüzü karşısında hiç bir yaşam ışığı dayanamaz.
ÖLÜM VE HAYATIN HANGİSİNİN DAHA KIYMETLİ VE ÖNEMLİ OLDUKLARINI ANLAMAYA ÇALIŞALIM ŞİMDİ DE.
Küçük çocukları bilirsiniz. Duygusal zekâlarını ölçmek için minik bir test yapılır. Onlara denilir ki: Şimdi bir adet şeker alır ve yersen ve tabağındaki diğer şekeri yemezsen, “sonra” sana on tane daha şeker verilecek. Eğer ikisini de “şimdi” yersen, “daha sonra” sana başka şeker verilmeyecek. Hatta ceza olarak bir de tokat atılacak. Bazı çocuklar, ertelenmiş zevkin gelecekteki kazancını tercih edebilecek ve ilerde gelecek cezadan sakınacak duygusal zekâya sahiptirler ve on tane şeker kazanmak için, o bir şekerden vazgeçebilirler. Bazıları ise, akıbeti görmeyen kör hislerine kapılıp, anlık zevklerine yenik düşüp, akıllarını kullanmayarak iki şekeri birden yerler. Yapılan araştırmalar, anlık zevklerini sonraki daha büyük kazançlar için erteleyebilenlerin, daha yüksek duygusal zekâya sahip olduklarını ve yaşamda da daha başarılı olduklarını göstermiştir. Şimdi bir de şöyle düşünelim. Elbette yüzü kazanan, biri kaybeden (veya geçici olarak erteleyen) zararda olmadığı gibi, pek çok kazançlıdır.
BİR YAŞAM DENEYİMİNE GERÇEK ANLAMINI KAZANDIRAN, SADECE KISITLI BİR ZAMAN DİLİMİ İÇİNDE YAŞANAN SÜREÇTE NELER OLUP BİTTİĞİ DEĞİLDİR, TAMAMIDIR, YANİ NASIL NETİCELENDİĞİDİR.
Şimdi, yaşam sürecimizin kısa bir zaman dilimini kesip, sadece o yönüyle değerlendirmek doğru bir yaklaşım olmayacağından, eğer öldükten sonra yokluğa ve hiçliğe gidiyorsak, yaşamda ne yaşamış olursak olalım, neticesi itibariyle değerlendiğimizde, yaşadığımız hayatın hiç hükmünde bir kıymette olduğu açıkça görünecektir. İşte bu boyutuyla ölüm daha kıymetli ve önemlidir denilebilir ve doğrudur. Diğer taraftan, şayet ölüm, ebedî bir hayata açılan bir kapı ise ve bu hayattaki yaşam tarzımız, o sonsuz hayattaki mutluluğumuzu veya hüsranımızı belirliyorsa, yine aynı kaidemiz gereğince, yani hayatı ve ölümü, neticeleri itibariyle değerlendiğimizde ortaya çıkacak sonuç tablosu şudur:
Ebedî bir azabı netice veren ve ebedî bir mutluluğu kaybettiren bir yaşam tarzında yüz bin lezzet ve zevk alınsa da boştur, hiçtir, anlamsızdır ve kâr hanesinde sıfır derecesinde bile bir kıymet ifade etmeyecektir. Diğer taraftan, çok sıkıntılı ve meşakkatli bir hayat geçirilmişse de, iman ve ibadetle yaşanan geçici bir dünya hayatının neticesi; (ebedî bir cehennemden kurtulmakla birlikte) üzüntü, korku, yorgunluk, acı, sıkıntı, yaşlılık, hastalık, ölüm, ayrılık, endişe gibi hiç bir olumsuzluğun bulunmadığı sonsuz cennet saraylarında, yüz binler yerde, aynı anda, hiç bir insan gözünün görmediği, hiç bir insan kulağının işitmediği ve hiç bir insan kalbine gelmemiş yüz binler zevki tadarak yaşamak ve O’nu kısa bir zaman görmenin, cennet hayatını unutturduğu haber verilen ilahî güzelliği görmek gibi neticeleri veren bir ebedî hayat saadeti olacaksa, böyle muhteşem bir neticeye karşılık, hangi hastalık, hangi musibet, başa gelen hangi kötü olay, “Buna değmez” denilecek kadar çekilmez olabilir ki?
O çok kıymetli hayat, her şeyi yok eden ölüm karşısında kıymeti yok hükmündedir ve hiç bir önem arz etmemektedir diyebiliriz. Kısa ve fâni bir hayatı ebedî bir hayata ve sonsuz bir saadete veya bitmeyecek bir hüsran ve azaba dönüştüren ölüm ise, hayattan milyonlar kere daha kıymetli ve önemlidir denilebilir. Elbette, “EBEDÎ HAYATI KAZANDIRAN, BU FÂNİ HAYATTIR!” denilirse, bu da çok doğrudur ve bu yönüyle bu fâni hayat kendi manasından başka bir manaya hizmet ettiği yönüyle, en büyük kıymeti ve önemi kendisine vermemize lâyıktır. Yani tıpkı bir tarlaya, vereceği mahsulât sebebiyle kıymet vermeniz gibi, bu dünya da, âhiretin tarlası olması hesabıyla çok kıymetlidir. Çünkü âhiret, burada kazanılacaktır. Cennet meyvelerinin tohumları, burada atılacaktır.
Dünyayı, ebedî bir hayat yolculuğunda ne kadar kısa bir durak olduğu yönünden ele alan peygamberimiz, hasır üzerinde istirahat edip de, hasırın vücudunda iz bırakması üzerine kendisine dünya nimetlerinden biraz yararlanması gerektiği ima edilmesi üzerine: “Benim dünya ile ne alâkam olabilir ki! Benim dünyadaki hâlim, bir ağacın altında gölgelenip azıcık dinlendikten sonra yoluna devam eden bir yolcunun hâline benzer.” (Tirmizî, Zühd, 44) demiş ve şüphesiz Allah’ın en doğru sözlü resulü olan peygamberimiz, dünya hayatını böyle görmekte ve göstermekte çok doğru söylemiştir.
Şimdi, ölümün peygamberimiz eliyle getirilen harika çaresinin, ne kadar büyük bir müjde olduğuna biraz daha yakından bakmaya çalışalım. Bir yakınımız ölmüş ve insaniyet itibariyle çok üzülmüşüz, hatta hayata da küsmüşüz ve bunalımlı bir haldeyiz farz ediyoruz. Böyle bir haldeyken, elinde bir çanta ile gayet ciddî, güvenilir ve iddialarının doğruluğunu ispatlayabilen biri gelse ve bize dese ki:
“BENDE ÖLÜMSÜZLÜĞÜN FORMÜLÜ VAR! Hem o ölen sevdiğini tekrar hayata getirecek bir formül de yanımda! Hem sen, hem o sevdiğin kişi, sonsuza kadar yaşayacaksınız. Hem de hiç yaşlanmadan genç kalacaksınız. Bununla beraber, içi muhteşem saraylar ve her emrinizi yerine getiren hizmetkârlarla dolu dünya kadar bir mülk de sizin olacak. O saraylarda öyle bir tarzda yaşam süreceksiniz ki, bu dünyada karşılaştığınız hiç bir olumsuz duyguyu bir daha tatmayacaksınız. Ayrıca, bu fâni dünyada tatmayı hayal dahi etmediğiniz lezzetlerin ve hazların yüz binler çeşidini de yaşamak fırsatını elde edeceğiniz harika bir yerde yaşamınızı sürdüreceksiniz.”
Şimdi, bir an için böyle bir teklifin ve haberin, ciddî ve gerçek olduğunu düşünün lütfen ve böyle bir haberin sizin ne anlam ifade edeceğini hayal edin. Böyle bir haberin ve imkânın gerçekliğini kesin olarak anladığınızda, hâlâ üzülüp, bunalımda kalma ihtimaliniz var mıdır? Yoksa üzüntü sebebi ortadan kalktığı gibi, bir de büyük müjde almış her normal insanın yapacağı gibi, içinizi coşkulu bir sevinç ve heyecan mı kaplar? Şimdi bu misalin penceresinden dinin peygamber eliyle getirdiği büyük müjdesinin ve ölüme getirdiği muhteşem çarenin yüzüne bakın!
Risale-i Nur’da 31. Söz olan Mir’ac Risalesinin son bölümünde, Mir’ac’ın beş muhteşem meyvesi, yani insanlık ve kâinat için ifade ettiği beş büyük neticesi anlatılmaktadır. İnsan olan her insan için, inanılmaz bir manevî hazine kıymetinde olan bu risaleyi, muhakkak okumanızı tavsiye ediyoruz. Burada, Mir’ac’ın üçüncü meyvesi olan ebedî saadet hakkında biraz duracağız. Peygamberimiz, Mir’ac vasıtasıyla tüm iman esaslarının gerçek olduklarını gözü ile görmüştür. Mir’ac yolculuğunda melekleri, cenneti, cehennemi, ebedî âhiret âlemlerini ve Allah’ı bizzat kendi gözü ile görmüş ve gördüklerini teferruatıyla haber vermiştir. O andan itibaren kâinatın ve insanlığın manevî şekli tamamen değişmiş ve bambaşka bir gerçeklik, anlam ve kıymet kazanmıştır. O büyük peygamber, ebedî saadetin hazinesini görüp, anahtarını da yanında getirmiş ve tüm insanlara hediye etmiştir.
Düşünün bir kere, şu ölümlü dünya, zamanın geçmesiyle tüm canlıları ve insanları sonsuz bir ayrılık ve yokluk karanlığına, her daim ölüm vasıtasıyla atıp duruyor ve kendisi de uçsuz bucaksız bir uzay denizinde, hedefi belirsiz bir yöne doğru hızla seyahat ederken, birdenbire şu tarzdaki bir haber ile hayatın, ölümün, dünyanın ve ayrılıkların hakikati, nasıl tamamen değişiyor, bambaşka bir hâl alıyor. Dünya üzerinden çıkıp gidemeyen ve gitse de ölümden kurtulamayan ve ölümün ebedî idamıyla darağacında asılıp yok olmaya kendini mahkûm zanneden insanlığa, böyle muhteşem bir haberin doğru olarak verilmesi, nasıl saadetli bir durumdur ve nasıl hiç bir şeye değişilmez güzellikte bir müjdedir. Âdeta, bir insana tam idam edileceği sırada, idamdan affedildiği ve memleket sultanının payitahtında muhteşem bir saray verildiği müjdesinin verilmesi gibi.. Böyle bir haber, ne kadar sevince sebep olur, herkes takdir eder. İşte peygamberimizin Mir’ac vasıtasıyla getirdiği ebedî hayat ve saadet müjdesinin kıymetini anlamak için, bütün insanlar ve hatta insanlar gibi dinî mükellefiyete tabi bütün cinler adedince bu tarzdaki müjdeleri toplamak ve ondan sonra bu müjdeye gerçek kıymetini vermek gerekir.
Gerçekten de bir an için durup lütfen hayal etmeye çalışınız, kendiniz ve akrabalarınız dışında her gün ölen yüz binlerce insanın da sizin gibi can taşıdıklarını ve onların da sevdiklerinden mecburen ayrıldıklarını düşünün. Şimdi peygamberimizin getirdiği bu müjdeyle, tamamının ölümün idamından kurtulup, ebedî bir hayat kazanıp ölümsüz olmalarının ve her bir insanın, gayet makûl bir çabayla ebedî bir saadeti kesin olarak kazanma imkânına sahip olmasının ne kadar büyük bir şey olduğunu idrak etmeye çalışın.
TÜM BUNLARI VE DAHA FAZLASINI GERÇEK VE DOĞRU OLARAK HABER VEREN BİR DİNİN GETİRDİĞİ YÜKSEK HAKİKAT İLE KARŞI KARŞIYAYIZ.
Böyle bir haberin kıymetini ve tüm insanlığı ilgilendirdiğini takdir etmek için, insan olmak yeterlidir.
Daha önce de ifade ettiğimiz gibi, eğitim programımızın ilk ana bölümünde daha çok iman hazinesinin kıymetini keşfetmekle ilgileniyoruz. İkinci ana bölümde ise iman hazinesinin varlığının delilleriyle daha fazla meşgul olacağız.
İşte, peygamberimizin getirdiği ve tüm insanlığa karşılıksız olarak sunduğu bu muhteşem hazinenin gerçek olduğunu ve şüpheye yer bırakmayacak derecede kesin delillerle ispatlandığının haberini de, BİZ SİZE ŞİMDİDEN VERİYORUZ!
Ölümden sonra gelecek ebedî bir hayatın varlığını, Kur’ân’ın feyziyle iki kere iki dört eder tarzında göstermiş ve kıştan sonra baharın, geceden sonra gündüzün geleceği derecesinde ve bu dünyanın var olması kesinliğinde aklî ve mantıkî delillerle ispatlamış Risale-i Nur’dan artık haberdarsınız!
Bahsi geçen ispatın yapıldığı eser, Risale-i Nur’un 10.Söz’ü ve eğitim programımızın ve kitabımızın ikinci ana bölümünün 5.Hakikati olan Haşir Risalesi’dir. Haşir Risalesi’ndeki esrarlı ve muhteşem hakikatlerin kapısından içeri girmek için, 10.Söz’ün tamamını izah metinleri eşliğinde okuyabileceğiniz kitabımız “Prova Sahnesi’ni okumanızı tavsiye ediyoruz.
Sizlere bu konuda iki kaynak kitap tavsiye ediyoruz. Birisi yukarıda ismi geçen eser, diğeri de “Ölümün Çaresi” isimli kitap çalışmaız. Her ikisinin de adresleri aşağıdadır:
1- Prova Sahnesi Görsel İnteraktif Kitap (Öldükten Sonra Dirilişin ve Ebedî hayatın Varlığının İspatı)
Kitap Sayfası: https://wp.me/p6RGG1-Hk
2- Ölümün Çaresi Görsel/İnteraktif Kitap
Kitap Sayfası: https://wp.me/p6RGG1-uY
Bu iki kitabın tamamının görsel destekli ders videolarının oynatma listesi adresleri de aşağıya alınmıştır:
1- Prova Sahnesi (Öldükten Sonra Dirilişin ve Ebedî hayatın Varlığının İspatı)
https://www.youtube.com/watch?v=-C2bFanrwfQ&list=PL5bPD7AdvnTww3tXaldadsIbpfggLp9Sf
2- Ölümün Çaresi
https://www.youtube.com/watch?v=pePqhl8WvLo&list=PL5bPD7AdvnTxDZfsDZdQDvz5gQUUGNv-