İnkâr edenler gökler ve yeryüzü birbirleriyle bitişik iken onları ayırdığımızı, her canlıyı sudan yarattığımızı görmüyorlar mı? Yine de onlar inanmayacaklar mı? (21- Enbiya Suresi 30)

Prof. Dr.Caner Taslaman www.canertaslaman.com
Yrd. Doç. Dr. Emre Dorman www.emredorman.com

Ateistlerin en temel iddiası, maddenin sonsuzdan beri var olduğu ve tüm canlı-cansız varlıkların tesadüfen oluştuğudur. Oysa 1900’lü yılların başında ortaya atılan Big Bang (Büyük Patlama) teorisi Evren’in ve zamanın bir başlangıcı olduğunu ortaya koymuş, maddenin sonsuzdan beri var olduğunu savunan ateizmin/materyalizmin en temel iddiasını yıkmış, inkârcı tezlere büyük bir darbe indirmiştir. Yukarıda verilmiş olan ayet, Evren’in ve yeryüzünün bitişikken ayrıldığına işaret ederek Big Bang teorisinin temel görüşü olan Evren’deki tüm varlığın tek bir bitişik durumdan yayıldığını onaylamaktadır. Bu ise yüzyıllar önce vahyedilmiş olan Kur’an’ın Allah’ın kelamı olduğunu bir kez daha gözler önüne sermektedir ve din ile bilimin uyumu hususunda önemli bir delil niteliğindedir.

PATLAMADAKİ HASSAS AYAR

Kur’an’ın 1400 yıl önce söylediği, tüm varlığın bir noktadan başladığını bugün bilim de kabul etmektedir. Kozmik fon radyasyonu, hidrojen-helyun oranı, Cern’de yapılan deneyler sonucunda elde edilen “Tanrı parçacığı” (Higgs Parçacığı) gibi bilimsel kanıtlar tüm Evren’in Big Bang başlangıcıyla oluştuğunu desteklemektedir. Üstelik bu patlama çok hassas bir şekilde ayarlanmıştır. Patlamanın hızı daha yavaş olsaydı Evren açılamadan içine çökerdi, daha hızlı bir patlama meydana gelseydi ise tüm madde yıldızlar, gezegenler ve dolayısıyla da biz oluşamayacak şekilde dağılırdı. Bugün gelişmiş teleskoplar ve uydulardan gelen veriler sayesinde elde ettiğimiz bu bilgileri yüzyıllar önce Hz. Muhammed’in salt kendi kabiliyetiyle bilmesi, bütün maddenin bitişik bir halden bu hale dönüştüğünü söylemesi, o günkü bilgi birikimi göze alındığında imkânsızdır. Görüldüğü gibi Kur’an’ın Allah tarafından gönderilmediğini, Hz. Muhammed’in Kur’an’ı kendisinin yazdığını söyleyenler, ne iddia ederlerse etsinler komik duruma düşmekten kurtulamayacaklardır.

İnkâr edenlerin inadı

Evren’in genişlediğini ve tüm Evren’in bitişikken birbirinden ayrıldığını tarihte Kur’an dışında ortaya koyan hiç bir kaynak olmamıştır. İşte eski Yunan, işte Ortaçağ, işte Yeniçağ, işte Platon’lu Thales’li düşünce yoğunluğu, işte Kopernik, işte Kepler, işte Kant... İnsanlık tarihinin tüm dehalarının hiçbiri genişleyen bir Evren’de olduğumuzu bilemedikleri gibi, bu Evren’in yaratılışının başında her şeyin birbiriyle bitişik olduğunun da farkına varamamışlardır. Evren’in yaratıcısı Evren hakkındaki bu en önemli bilgileri kitabıyla insanlara bildirerek; hem bu Evren’deki oluşumlara dikkatleri çekmiş, hem de Kur’an’ın kendisi tarafından gönderilen bir kitap olduğunu ispat etmiştir. Günü gelince, Uzay’da bir nokta olan insana, tüm Uzay’ın bir noktadan yaratıldığının delillerinin örtüsünü açan Allah, böylece hem Evren’in bilgisini insanlara sunmuş, hem de kendi kitabının mucizelerini göstermiştir.

YİNE DE İNANMAYACAKLAR MI?

Bu bölümde alıntıladığımız ayetin açık mucizesi kadar “İnkâr edenler görmüyorlar mı” ifadesiyle ayetin açıklamalarının anlaşılacağına ve “Yine de onlar inanmayacaklar mı” ifadesiyle inanmayanların birçoğunun bu delillere rağmen inkârcılıklarına devam edeceklerine işaret edilmesi de çok ilginçtir. İnanmaya niyeti olmayanlar hangi delili görürlerse görsünler inkâra kendilerini şartlandırmışlardır. Hz. İbrahim’e karşı böyleydi, Hz. Musa’ya karşı böyleydi, Hz. İsa’ya karşı da böyleydi, Hz. Muhammed’e karşı da, onun aracılığıyla insanlığa ulaştırılan Kur’an’a karşı da böyledir. İnkârcıların tavrı, tarih boyunca hep aynı psikolojiyi yansıtır. Aşağıdaki ayette görüleceği gibi Hz. Musa’ya karşı koyanlar da, her ne delil görürlerse görsünler inkâr edeceklerini söylemişlerdir:
Bizi büyülemek için delil olarak her ne getirirsen getir, biz sana inanmayacağız. (7-Araf Suresi 132)